اگر حقیقت دارد که جهان بسیار حرف میزند
بگذار همه خاموشی گزینند
تا به فصاحت سکوت
گوش فرا دهیم.
اگر حقیقت دارد که جهان بسیار میبیند
بگذار همه چشمهای خود را ببندیم
و منظرهی درون را تماشا کنیم
از پشت چشمهای بسته.
اگر حقیقت دارد که جهان بسیار میشنود
بگذار موم در گوشها کنیم
به نجابت موسیقی درونمان گوش دهیم
که خیانت را
با بادهای خودسر، تعریف میکند.
اگر حقیقت دارد که جهان بسیار میجنبد
بگذار چون مجسمهای بایستیم
و ارادهی محکم درختان را تقلید کنیم
آنها که راه میروند بیآنکه رهرو باشند.
چرا که لالها دروغ نمیگویند.
کورها هیزی نمیکنند.
کرها استراق سمع نمیکنند.
افلیجها دست از پا خطا نمیکنند.