فرشتگان

« از فرشته ها خسته اي؟ »
مايرا اسکاريو

از فرشته ها خسته ام،
از بالهاي بزرگشان
که باز مي شود مثل پرده
بر صحنه نمايشي که دلت نمي خواهد ببيني.
خسته ام از اين رداهاي شيري رنگ
از اين حمايلهاي پرستاره
از اين ناخنهاي زيبا و نيمه شفاف صدفي
که ارواح موجودات کوچک
از لابه لايشان
مي گريزند.

دلم مي خواهد بگويم شيطان را به ياد آوريد
سقوط آزاد آن بالهاي خفاش وار و چروکيده را
از حريم پر مهر ملکوت اعلا به ياد آوريد.
اما آنها فقط مي خندند
صدايشان لحن نمناک چنگي را دارد
که چون آبشاري در ميان نتهاي موسيقي فرو مي ريزد.
آنها با صداي از دست رفتهٔ مادرم
برايم آواز مي خوانند
و به يادم مي آورند تمام قولهايي
که به او دادم و بر سر پيمان نماندم.