به یاد نیکولای زابولوتسکی
بله، هر مرد برج پرندگان است، یارانم، مینویسم
بر زمین، بر زمین، بر زمین.
اینجا با فانوسی در دست،
مرد سوسکسر به آشنایانش سلام میگوید.
شما کلاه سفید بر سر، بالاپوشهای بلند بر تن
دفترهای شعرتان در دست ایستادهاید،
برای خواهران میخکهای صد پر وحشی
سینههایی از یاس بنفش، تراشههای چوب و پرنده دارید.
حالا بروید، این صفحه که ورق بخورد
برای بیقراری قدمهایتان در امتداد این اتاق خواهم نوشت.