خانه شاعران جهان | Persian Anthology of World Poetry خانه شاعران جهان | Persian Anthology of World Poetry 
می دانم هستند کسانی که بپرسند:
چرا او چون گذشته نمی خواند
همان ترانه های سرکش را؟
اما آنان ندیده اند زحمات یک ساعت،
کار یک دقیقه، نوابغ یک سال را.
من درختی سالخورده ام،
که وقتی بزرگ می شدم،
با صدایی شیرین و زیر لب زمزمه می کردم،
چون نسیم نوازشم می کرد.
اینک دیگر زمان لبخندهای جوانی گذشته است:
اینک بگذار تندباد به خواندن وا دارد قلبم را.
