شام ساعت پنج سر میز میآید
ستارهٔ شب ساعت شش به آسمان
و دلدادهٔ من ساعت هشت به دیدارم
اما ساعت هشت چه دور است
تسکین دردی که تمام روز با من است
تنها تماشای عقربههای ساعت است
که در تقلایند
تا ساعت هشت را به من برسانند.
اثری از : آزاده کامیار سارا تیسدیل