خانه شاعران جهان | Persian Anthology of World Poetry خانه شاعران جهان | Persian Anthology of World Poetry 
سرى داره پر از قصه عمه سو
دلى داره دلّادَلّ ِ غُصه عمه سو.
شباى تابسّون
جلو خونه رو ايوون
بچه سياپوسى رُ مى‌چسبونه به سينه‌ش و
براش قصه ميگه عمه سو.
برده‌هاى سيا
كه زير تيغ ِ آفتاب كار مى‌كنن،
برده‌هاى سيايى كه
تو دل شب ِ خيس ِ شبنم راه ميرن و
برده‌هاى سيايى كه
رو كناره‌هاى رودخونه‌ى پُر خروش آوازاى غمناك مى‌خونن،
خودشونو سينه‌خيز
قاتى صداى پير ِ عمه سو مى‌كنن،
خودشونو سينه‌خيز
قاتى ِ سايه‌هاى تاريكى مى‌كنن
كه همين جور ميگذره و ميگذره
از دل ِ قصه‌هاى عمه سو.
بچه تاريكه سراپا گوشه.
مى‌دونه راس راسَكى‌يَن قصه‌هاى عمه سو،
مى‌دونه هيچ وَخ قصه‌هاشو
ا زهيچ كتابى درنمياره عمه سو،
بلكه تموم قصه‌هاش
راسّ از زنده‌گى ِ خودش مايه مى‌گيره عمه سو.
تو شب تابسّونى
بچه تاريكه، تو سكوت
دل سپرده به قصه‌هاى عمه سو.
