اون دور دوراى جونوب، تو ديكسى
(دل پاره پارهى من)
به درخت ِ سر ِ يه چارراه
خاطر خواى سياه ِ جوونَمو دار مىزنن.
اون دور دوراى جونوب، تو ديكسى
(تو هوا، يه تن ِ كوفتهى كبود)
از عيسا – خداى سفيد – پرسيدم
دعا كردَنا فايدهشون چى بود.
اون دور دوراى جونوب، تو ديكسى
(دل پاره پارهى غرق ِ خون)
عشق، يه سايهى لُخته
به يه درخت ِ لُخت ِ پُر گره آويزون.