گل ِ صد برگ

گل ِ صد برگ


شگفتا، باغى در دل شعله‌زار
بر شيب ِ شفافى
كه گوزن بر آن مى‌آسايد.
غلغله‌ى نبض
سرودى مى‌گردد
و آن‌گاه كه در دل ِ شب
طبق ِ آفتاب برآيد
گل ِ صد برگ
دل را تاج بر سر مى‌نهد

درباره‌ی احمد شاملو

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.