خانهی ما در محلهای بود
که کوچههايش هر يک
با نام گلی زينت داده شده بود
نامی که حروفش دل را مینواخت.
محلهی ما
اندوه را میزدود
و کوچهی ما
بر خلاف کوچهباغهای سلطنتی
در هيچ نقشهای يافت نمیگرديد.
ما در کوی خشخاش زندگی میکرديم
و آوای سيرسيرکها
ساعت شنی شبهامان بود.