نام ِ معشوق

نام ِ معشوق


رُزهاى دمشق
كه در ظلمات
دايه‏گان ِ پرتو ِ نوراَند و
آينه‏‌داران ِ هاله‏‌اند و
شباهنگام
با آتش ِ برف ِ خويش
مرا پاس مى‏‌دارند
محتاله
ماه
در محفل ِ زيتونُ‏‌بنان
سكوت را عريان مى‏‌كند
و نام ِ معشوق را
با شاخسارها
در ميان مى‏‌گذارد.

درباره‌ی احمد شاملو

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.