پرنده یخ پر ریخته است
نسیم جانبخش
پرندگان نوشکفته را با خود میآورد
در خاطر ما
گلها همه با هم
به خواب زمستانی رفته بودند
حالا اما بیدار میشوند
و ما باغیم
در جهانی که چشم باز میکند
در قراری سبز
بین گل و درخت
قلب یاس ما
باز میتپد
و شکوه درخت
با نمایش پرتره شکیبای گیاهان
میشکفد
سبز سبز
واکههای پرنده
بینشان
رنگینکمانکها.
برگردان این شعر برای مادر سبز انگشتیام