گونه‌گونی‌های رویا

گونه‌گونی‌های رویا


يه‌هو از هم واكنم بازوهامو
يه جا تو آفتاب،
واسه چرخيدن و رقصيدن
تا تموم شدن روز سفيد.
اون وخ تو غروب ِ خُنك
بِلمم زير يه درخت بلند
تا شب به ناز از راه بياد
تاريك مث خودم –

اينه رؤيام.

بازوهامو يه‌هو از هم وا مى‌كنم
صاف تو صورت آفتاب.
مى‌رقصم مى‌چرخم و مى‌چرخم
تا روز كوتاه تموم شه.
تو غروب كم‌رنگ مى‌لمم
زير يه درخت باريك بلند
تا شب بياد پاورچين
سياه مث خودم.

درباره‌ی احمد شاملو

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.