در جعبه‌ی جادویی‌ام احساس باران را جا می‌دهم وقتی باران روی طبل پشت‌بام ساز …

اولین دوست خوب من، «آن»ِ ترسناکه که مشت کوبید تو چش‌ام. دومین دوست خوبم، …

ديوار به ديوار هزار مايل دوهزار سيگار يك ابديت و نيمي از شب‌زنده‌داري‌ها سفيدتر …

اون واسه خودش يه خونه ساخت
پی‌شو کند
سنگشو چيد
ديوارشو ساخت
يه سقف …

گل‌ها را دوست ندارم زنان را دوست دارم ولی وقتی که میان یاس‌های بنفش …

در هیچ چیز نیست نه در آن‌چه به عبارات زیبایی و سبک بیان شدنی …

بر تو خیز بر می‌دارند زنگ‌های پراگ، تا گنجه‌هایت را رها کنی. بر تو …

دکوراتور گچ‌اش را هم می‌زند. چراغی روغنی بالای نردبان روشن کرده‌است. ماه است. مثل …

از یاد مبر ای دوست که نه پرنده‌ای و نه ماهی آغوشی را دیدی …

با باد دست و پنجه نرم می‌کنی زنگ‌ها خاموش‌اند شهر آدمکی برفی ساخته‌است روی …

زمان بر خیابان «پرکوپی» می‌گریزد مثل دوچرخه‌سواری در مسابقه که خیال می‌کند می‌تواند از …

حومه‌ی شهر، کلاه حصیری براقی‌است با بازی ناتمام ورق. حومه‌ی شهر کامیون کهنه‌خر‌ است …