خوان خلمن | کتاب زیرین

یک باد از جداافتاده‌گان‌
از بوسه‌هایی که به هم ندادیم
رام می‌کند بذر زهدانت …

هرچه را که زمین می‌نامند
زمان است،
انتظارِ توست.…

ای یار،
از این‌جا مرو:
ار این شن‌دانه‌ی من
از این لحظه.

وقتی کنارِ …

نه دروازه داری
نه کلید، نه قفل
شب‌ها ‌در پروازی و
روزها در پروازی‌.…

صدایت را در پنجره‌ام شنیدم
پنجره‌ام بر صدای تو نمی‌گشاید
پنجره‌ام شاید بر جهان …

شب‌هنگام
زهدانت ستارگان را متوقف می‌کند
چنان زمین نفس می‌کشد
زمین است
رحم‌ات

در …

در خلوصت
جهان از جهان برون می‌شود.
کور است این بخت.
چون گاو نری…

دوست داشتنت چنین است:
واژه‌ای‌ست در آستانه‌ی بیان
درختی بی‌برگ
که سایه می‌دهد.…

بارانت
رها می‌کند تکه‌های زمان را
تا بریزند
تکه‌های نامتناهی
تکه‌های ما

همین است…

حَیَوانی‌ست میل
سراپا ملبس‌ به آتش
پاهایی دارد
چندان بلند
که به نسیان می‌رسند.…

به سیب نگاه می‌کنم و
عشقم را می‌بینم
که می‌بالد و
نمی‌گوید چرا

هیچ …

نامت چیست؟
کورم من
در دهلیز دلِ خواهشم نشسته
زمان گدایی می‌کنم.

می‌خندم از …

پرندگانِ بوسه‌هایمان مرده نیستند
بوسه‌ها مرده‌اند
در نسیان سبز
پرندگان پر می‌کشند‌.

هراسم را …

خوان خلمن، شاعر بزرگ آمریکای لاتین، این دفتر را بین سال‌های ۱۹۸۳ تا ۱۹۸۵ …