بایگانی نوشته‌های زبیگنیف هربرت

خانه‌ای فراز فصول سال
خانه‌ی کودکان، حیوانات و سیب‌ها
میدانی از فضای خالی
زیر …

برادر بزرگترم
از جنگ که برگشت
ستاره‌‌ی نقره‌ای کوچکی داشت
بر پیشانی
و زیر …

خیال می‌کردم:
هرگز عوض نمی‌شود

در پیراهن سفید
همیشه
منتظر خواهد ایستاد
با چشم‌های …

بارالها
یاری‌مان کن تا میوه را تصور کنیم
تصویر محض ملاحت را
و لمس …

روزی عقابی شاید
بر مزرع بزرگ سرخ
و صور جنگِ باد

حالا
بی جگن…

هرگز از عشق با او نگفتم
هرگز از مرگ با او نگفتم.

تنها طعم …

چه پیش خواهد آمد
وقتی دست‌ها
از شعرها کنار روند

وقتی آبِ خشکِ کوهستان‌های …

در دست‌های گرم کودکان
پرنده‌ای چوبی
زندگی آغازید

زیر پرهای لعابین
دلی کوچک به …

بر مرز می‌ایستیم
اسلحه بر دوش
برای برادرانمان برای شما
طناب ضخیم هوا را …

پرندگان
سایه‌ها را
در لانه به جا می‌گذارند.

پس رها کن چراغ و ساز …

بی‌شک آنان که بالای پله‌‌ها می‌ایستند
می‌دانند
همه چیز را می‌دانند.

به رغم آنان، …

به دهانم نگاه می‌کنی
و کوچکترست از آن‌که بر‌زبان آورد: جهان را

بیا بر …

۱
تروا آه تروا
باستان‌شناسی به انگشت‌هایش
خاکسترت را الک خواهد کرد
و آتشی …

۱
نمی‌توانم عنوانی بیابم
برای خاطره‌ای از تو
با دستی دریده به ظلمات
بر …

آنان که سپیده‌دمان بادبان برکشیدند
و دیگر بازنخواهند گشت،
ردپاشان را بر موجی به …

حتی رویاها هم آب می‌روند
آن‌جا که صفوف خواب‌آلوده‌ی اجداد ماست
وقتی متلون چنان …