بایگانی نوشته‌های کاتلین راین

هوا لبريز خداحافظی‌است درياچه‌ی نقره‌ايش ترک گفته، دنيای وحشی،                                              باژگون می‌افتد. شهرها برمی‌خيزند آن‌جا …

آی ناگفته! تمام زندگی‌ام نبوده‌ام يا ندانسته‌ام جريان پرشکوه جاودانی را که مرا آورده …

 دگرگون شو خورشيد به ماه گفت، نمی‌توانی توقف کنی. دگرگون شو ماه به آب‌ها …

اگر به اعماق دلت بروی آن‌جا چه خواهی یافت؟ هراس، هراس هراس از آرواره‌های …

حالا او مرده. چطور بايد بازوهای عشق حقيقی‌ام را از باد و برف بازشناسم؟ …

چهره‌ای که زمين‌اش به من بدل می‌کند از آن توست. پيوسته فراسوی خصال انسانی‌اش …