بایگانی نوشته‌های صابر مقدمی

من و عشق به هم نمي آييم

آب مان به يك جو نمي رود…

از ذره ذره اين درياي تكه تكه شده در ساحل

از آبهاي بي ماهي…

1

قلب من
از بس كه در خفا گريسته ام

خيس است

و كمي …

1

هر گاه كودكي بميرد

چشمانش پيش حلوايي خواهد ماند

كه مادرش مي پخت.…

اگر باران طفل لرزان از سرمايي را

در كنار بخاري بي هيزمي ببيند

اشكهايش …

حتي به اندازه جاي لبي كه بر استكان چاي باقي مانده است

نمي توانم …

بدان كه اين ديوارها براي جدا كردن ما كافي نيست
اين ميله ها
اين …

اگر درخت ديگري غير از تو در محله ما وجود داشت    

اينقدر تو را …

كداميك از ما احمد بيگ است؟ كدام يك از ما احمد افندي؟ يا احمد…

بيا اي جان جانان بيا به كنارم جوراب ابريشمين برايت مي خرم سوار تاكسي…

از پشت كشتي رفته از بندر هاج و واج مانده ام جرات اينكه خودم…

 
اجاق جنگل كاغذی
جنگل گرسنه
زود خاموشی می‌گزیند.
 
اجاق دل، بی اعتنا …

دور افتاده‌ام از روشنی‌ها
و در سرم سنگينی می‌كند آن سکونی که کم نمی‌شود. …

از بس راه افتاده دنبالم
سایه‌ام،
کلافه شدم،
یه عمره که زیر پام افتاده.…

 چگونه به استقبال این نفرین می‌روی فمینا؟