بایگانی نوشته‌های جاوید ثقفی

از پسِ پوششِ شب
بسانِ سیاه‌چالی سراسری,
سپاسگزارِ شاید خدایانِ‌ام
به خاطرِ نهادِ تسخیر …

مال تو ام
مثل هوای عصر تابستان
آغشته به عطر غنچه‌های زیزفون

مثل کوهِ …

زنده‌ای؟
لمس‌ات می‌کنم
لغزنده‌ای مثل ماهی دریا
با تور خود می‌پوشانمت
چه‌ای — …

حالاست که باز می‌شود دید
توت‌های سرخ را در خاکستری کوهستان
و کوچ شبانه‌ی …

همه می‌رقصیم
بر لبه‌ی سکه‌ها

فقیر به فقرش
می‌لغزد و
می‌افتد

دیگران، همه…