بایگانی نوشته‌های ایو بونفوا

۱ بيدار شدم، خانه‌ی بود که در آن زاده شدم کف دريا بر صخره‏ها …

درخت دیرینه‌سال می‌شود در درخت، تابستان است.
پرنده از آوازِِ پرنده، در گذر است …

قصری که تو بودی را بیابان خواهم نامید

این صدا را شب، جسمیت‌ات …

من این قلعه ای را که تو بودی، بیابان خواهم نامید
این صدا را …

برف، نخستين برف زمستان، ابتدای اين صبح. گل اخری و چمن زير درختان پناه …

در برف‌ها قدم می‌زنم، با چشم‌های بسته نور اما می‌داند که چه‌سان از ميان …