بایگانی نوشته‌های آتیلا ایلهان

در هیچ کوهستانی
چنان آسمان آبی ما
قله ها قد علم نکرده اند

لرزش …

موهایت را باید بافته باشی
ناگهان تو را به یاد می آورم
در عصری …

دستم را بگیر، وگرنه خواهم افتاد
وگرنه ستاره ها
یکی یکی سقوط خواهند کرد…