کیمیای کلام

کیمیای کلام


 

رنگ بخشیدم به حروفِ صدادار:

آ: سیاه ، اُِ: سفید، ای: قرمز، اُ: آبی، او: سبز

به حروف بیصدا، شکل و حرکت دادم

و بر خود بالیدم از این که، یک روز یا شاید روزی دیگر،

با ضرباهنگ‌های غریزی، فعلی شاعرانه‌ ابداع کنم

که همه‌ی معانی را بدهد،

ترجمه‌اش را برای خویش نگاه داشته‌ام

در ابتدا این یک تمرین بود.

تمامِ سکوت‌ها را می نوشتم، تمامی شب‌ها را،

از غیرقابلِ توصیف، یادداشت برمی داشتم.

و سرگیجه‌ها را ثابت نگاه می داشتم

درباره‌ی سارا سمیعی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.