همچون کوچه‌ای بی‌انتها | احمد شاملو

اى راه
اى راه دور
راه سن‌تومه!
نمى‌بايست چنين دور مى‌بودى
نمى‌بايست
اما هستى.…

كيست به دريا كناران
كه مى‌گريد همه روز و
فرسوده از گرسنه‌گى به سوى …

…چرا كه شعر
گفتار حكمت‌آميز ِ خون است،
آن درخت گلگون ِ درون انسانى…

اشاره

تذكار اين نكته را لازم مى‌‏دانم كه چون ترجمه‌‏ى بسيارى از اين اشعار …

به دور از آسمان
به دور از نور و تيغه‌اش
به دور از ديوارهاى …

دارم يه جاده مى‌سازم
تا ماشينا از روش رد شن،
دارم يه جاده مى‌سازم…

همه چيزى مى‌هراساندمان:
زمان
كه در ميان پاره‌هاى زنده از هم مى‌گسلد
آنچه بوده‌ام …

آب سنگ را سُنبید
باد آب را پراکند
سنگ باد را از وزش بازداشت.…

براى دوست عزيزم
انكارناسيون لوپس خول‌وس

۱
زخم و مرگ

در ساعت پنج عصر.…

من در رؤياى خود دنيايى را مى‌بينم كه در آن هيچ انسانى انسان ديگر …

بگذاريد اين وطن دوباره وطن شود.
بگذاريد دوباره همان رؤيايى شود كه بود.
بگذاريد …

ممكن است امشب بميرد
با سوخته‏‌گى سينه‏‌ى كُتش از آتش گلوله‏‌يى.
هم امشب
به …

براى السا هنريكز E. Henriquez

اول بايد يه قفس كشيد با در ِ واز…

درى كه يكى وازش كرده
درى كه يكى پيش‌اش كرده
صندلى‌يى كه يكى روش …

اين جا در چه كارى دخترک
با اين گل‏‌هاى تازه چين؟

اين جا در …

– كجا مى‌روى زندانبان زيبا
با اين كليد آغشته به خون؟

– مى‌روم آن …