همچون کوچه‌ای بی‌انتها | احمد شاملو

جلو خودم را نگاه كردم
در جمعيت تو را ديدم
ميان گندم‌ها تو را …

زيباترين دريا
دريايى است كه هنوز در آن نرانده‌ايم
زيباترين كودك
هنوز شيرخواره است…

شيردلى سرفراز
بر خاك افتاده است
خاك مرطوب در خود جايش نمى‌دهد
كرم‌هاى حقير …

ما دو، دستادست
همه‌جا خود را در خانه‌ى خويش مى‌انگاريم
زير درخت مهربان زير …

يه سيام من:

سيا، مث شب كه سياس
سيا، عين اعماق آفريقاى خودم.

بَرده …

سرود زمين است اين كه مى‌سرايم و
ديرى چشم انتظار سرود زمين بوده‌ام من.…

به تموم بازمونده‌هاى من بگين
تو عزام قرمز تن‌شون كنن،
چون هيچ معنايى وجود …

همچون هوا
مى‌سازد و ويران مى‌كند انسان
بناهايى نامريى
بر صفحات زمين
بر سيارات، …

كارد
به دل فرومى‌نشيند
چون تيغه‌ى گاوآهن
به صحرا

نه.
به گوشت تن من…

آهاى اُركس ِ جاز،
اون رِنگو بزنين!
واسه اربابا و خانوماشون
واسه دوك‌ها و …

كشيدن بردنم
يه جاى خلوتى،
پرسيدن: «- به نژاد والاى سفيد
ايمون دارى؟»

گفتم: …

– در بُن و برمينگهايم
كيپ‌تان و آتلانتا
ژوهانسبورگ و واتز
گرد بر گرد …

نيگا كردم و اون بابايى رُ ديدم
كه «قانون» صداش مى‌كنن.
داشت از ته …

روز
شفافيتى است استوار
گرفتار
در لق لقه‌ى ميان رفتن و ماندن.

همه طفره‌آميز …

آموزگار:
كدام دختر است
كه به باد شو مى‌كند؟

كودك:
دختر همه‌ى هوس‌ها.

آموزگار:…

«- آهاى پسر
تُفدونا رو پاك‌شون كن:
تُفدوناى ديترويت
شيكاگو
پالم بيچ
و آتلانتيك …