سریع است قرن | نیکولا مدزیروف

سریع است قرن | نیکولا مدزیروف


سریع است قرن
اگر باد بودم
پوست درختان را می‌کندم
پیرایه‌ی عمارات را می‌کندم.

اگر طلا بودم
پنهان در سردابه‌ها
در میان اسباب‌بازی‌های شکسته
از خاطر پدران رفته بودم و
در خاطر پسران همیشه می‌زیستم.

اگر سگ بودم
از پناهندگان نمی‌ترسیدم
اگر ماه بودم
از اعدام بیم نداشتم

اگر ساعت بودم
ترک‌های روی دیوار را می‌پوشاندم

سریع است این قرن
از زلزله‌های خفیف جان به‌در می‌بریم
چشم‌هامان به‌سوی آسمان، نه به‌سوی زمین.
پنجره‌ها را باز می‌کنیم
که هوای مکان‌هایی که هنوز ندیده‌ایم را
به درون راه دهیم.
مادام که کسی قلبمان را هر روز زخم نزند
جنگی وجود ندارد.

سریع است این قرن.
سریع‌تر از کلمات
اگر مرده بودم
سکوتم را همه باورم می‌‌کردند.

درباره‌ی شعله ولپی

شعله ولپی، شاعر، هنرمند و مترجم ادبی در ایران به دنیا آمد. او در ترینیداد، انگلستان و ایالات متحده‌ی آمریکا زندگی کرده ‌است. شعله در حوزه‌های دانشگاهی متعددی در دانشگاه جورج واشینگتون، دانشگاه نورث‌وسترن و دانشگاه جان هاپکینز درس خوانده است. از او تا به امروز سه دفتر شعر، دو دفتر ترجمه، و سه آنتولوژی در آمده است. او همچنین یکی از نویسندگان Los Angeles Review of Booksاست. ویژه‌نامه‌ی ایرانش در Atlanta Review پرفروش‌ترین نسخه‌ی این مجله بود. شعرها، ترجمه‌ها، مقالات و یادداشت‌های او در مجلات ادبی، روزنامه‌ها و آنتولوژی‌های متعدد در سراسر جهان ظاهر شده‌اند و نیز به زبان‌های مختلف ترجمه گشته‌اند. شعر او، به عبارت «بنیاد شعر»، با موقعیت‌های پرخشونت خاورمیانه روبرو می‌شود و با این‌حال به شیوه‌ای بازیگوش و دلیر، نمی‌پذیرد که مرگ خود را چندان پرغرور بنمابد. جوایز هنری خانم ولپی شامل جایزه‌ی Midwest Book Prize در سال ۲۰۱۳ و جایزه Lois Roth Persian Translation Award از انجمن بین‌‌المللی جامعه ایران‌شناسی برای دفتر ترجمه شعرهای فروغ فرخزاد در سال ۲۰۱۰ و جوایز ادبی متعدد دیگری‌ست. او همچنین بارها کاندید جایزه‌ی ادبی پوشکارت بوده‌است. شعله ولپی در حال حاضر در لس آنجلس زندگی می‌کند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.