مَزمور

مَزمور


هیچکس دوباره وَرزِمان نخواهد داد

از خاک و از گِل

هیچکس گرد و غبارمان را نخواهد آمرزید

هیچکس

 

ای هیچکس! ستایش از آن توست

به عشق تو می شکفیم و در برابرِ تو

 

هیچ بوده ایم،

هستیم و خواهیم بود

شکوفا

گُلِ سرخِ هیچ

گُلِ سرخِ هیچکس

 

با ستونِ مادگیِ* روشن روح

پرچمِ گُل های صحرای آسمان

تاجِ سرخِ کلامِ ارغوانیِ مزامیرمان**

برفراز،

برفرازِ خار

 

توضیح:

 

گلِ سرخِ هیچکس اشاره دارد  به  اُسیپ ماندلشتام،  شاعرِ انقلابیِ روس که ضدانقلاب شناخته شد و در اردوگاهی در سیبری درگذشت. این شعر با یاد و خاطره‌ی او نوشته شده است.

* سلِان در اینجا از واژه‌ی Style استفاده کرده که علاوه بر معنای استیل یا سبک و قلم، در واژگان گیاهشناسی به معنی «خامه» یا بخش استوانه‌ای مادگیِ گُل‌ها هم هست.

**  به جای واژه ی Psaumes (مزامیر)، سلِان  فعلِ عمومی‌ترِ (آواز یا سرود خواندن)  را به کار برده، اما  با توجه به عنوانِ شعر، ترجیح دادم این واژه را بگذارم.

درباره‌ی سارا سمیعی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.